İyiki Geldin...

Fazla değil uzun zaman önceydi demeyeceğim bu yüzden.Yeniydi geldiğim ortam herkes bana yabancı ben herkese yabancı.Nasıl olacak kimler karşıma çıkacak bilmeden.Çok kısa bir belirsizlik fazlası değil.Sıkılmış otururken birden kapıdan sen girdin sonra güneş geldi,sonra ay geldi,sonra gündüz geldi hayatıma diye edebiyat yapmayacğım.Çünkü gelen istisnasız en saf halinle sadece sendin.Öyle berrak,öyle saf geldin ki hayatıma sanki yürümüyordun Farid Farjad çalıyor sen yerlere değil notalara basıyordun.Tanıştık,konuştuk ve sonra büyük bir cesaretle dedim ki kardeşim olur musun? "Evet" dedin o en berrak halinle.Kardeş diyorum acılarımada kardeş olur musun? Sonra kardeş oldun,can oldun,canan oldun sanki benim doğuştan eksik yaratılmış kardeş kontenjanıma girmek için doğmuştun.Eee hikayenin devamı mı? Çocuklarıma anlatacak birçok hikaye doğdu.Hepsi güzel hepsi anlatılası aslında yaşanılası ama paylaşamam seni kimseyle benden başkasıyla bu güzel anları yaşamana tahammülüm yok anlatırım sadece :) Bu kadar iyi anlaşmamızın belkide asıl kilit noktası ikimizinde acının süzgecinden çok yakın zamanda geçmiş hatta geçiyor olması.Sevmesi kanıksanmış yaşların,sevipte mutlu olamamış en güzel örnekleriyiz belkide.Yok yok belki değil kesin öyleyiz...
Üzülme ama sakın çok üzülürsen kimse duymasın gel omzunda ağla,sonra saçlarını yele ver gökyüzü seyretsin güzelliğini.Arada düşünüyorum kardeş katli vacip olsa sana nasıl kıyardım?
Sevgili kardeşim birgün ellerin ceplerinde bana "artık gidiyorum" deme olur mu? Ben sana hiçbir zaman öyle bir replik yazmayacağım.
Kalbimin güzel kardeşi neden bilmiyor ama,
Ben çok,çok seviyor seni....

Gönlümsün...

Gönlümsün...
Yaşadım yaşatacak geri kalan ömrümsün.
Ayrılıklar olmasında aşkın öldürsün.
İzin ver hayatında kalayım sonsuza sürsün.
Dünya AŞK görsün...

Ölmekle denk mi sevmek?

Kız kaçarcasına uzaklaşıyordu, yüzüne vuran yağmur damlalarına aldırış etmeden gözünü kırpmadan koşuyordu sanki.Düşecekti bir ara sendeledi ama çabuk toparlandı ve hızlıca yürümeye devam etti.Genç hızlıca kızın peşinden geliyor ve onunla arasındaki mesafeyi her adımda daha da kapatıyordu.O sırada bir şimşek çaktı kız korktu,irkildi genç ise dizleri üzerine düşüverdi.Sırılsıklam olmuştu her tarafı kalkmaya mecali yok gibiydi "Gitme!" diye bağırdı sadece.Kız birden durdu çakan şimşekten bu kadar etkilenmemişti.Arkasını döndü gencin yanına doğru gitti ve tek bir cümle çıktı artık sırılsıklam olmuş saçlarından dudaklarına süzülen yaşlara rağmen "acı çekmemi mi istiyorsun?" dedi.Belliki gidecekti genci telkin etmeye çalışıyordu sadece genç üstünden sırılsıklam olmasına ve kanayan dizlerine rağmen zorda olsa kalktı ve bir an göz göze geldiler...
-Yaşayamam sensiz.
-Öyle söyleme bensiz de yaşarsın.
-Gerçek düşüncem bu yalan mı söyleyeyim?
-Ben olsam bile beraber yaşayamayız.
-En azından denemiş oluruz
-Denemek bağlanmak demek bağlanmak sevmek demek.
-Eee nesi kötü bunun.
-Kalırsam daha çok seveceksin beni
-Ne güzel işte daha ne ister ki insan?
-Ben sana kıyamam yapamam bunu
-Neden kıyamazsın anlamadım?
-Sevmek aslında ölmek demek...

Eleştiri.

Araf için çok önemli bir abiden ilk sahneler için yorum aldım.
-Olay çok güzel eyvallah.Karakterler kendi belli ediyor ama Necip iyi,Kadir kötü,Hande çok sevilen...Bunu yapma Necip'in gözünden bakma sadece olaya hem Necip, hem Kadir, hem Hande ne yaşadıysa yansıt.Bırak izleyen karar versin iyiye kötüye...

Belkide yırt at demekti bu ve baştan başla...

Sever miyim Eylül'ü?

Eylül ayı her zaman aynı duyguyu vermiştir bana.Küçük,daha kendimi yeni tanımaya başlamış olduğum yaşlardan beri Eylül ayının başlamasıyla birlikte mütemadiyen duyduğum "ee okullarda açılıyor" diye başlayan cümlelerin müdavimi olmuşumdur.Çoğu çocuk o dönemler sevmese bile ben severdim Eylül'ü.Benim için Eylül saf bir çocuktu benim için Eylül küçük okul aşkımı aylar sonra görmekti.Önceki geceden çantamı hazırladığım,önlüğümü ve yakamı en güzel şekilde ütületip sabah çabucak giymek için dolabımın kulbuna astığım,sabah girer girmez okula bahçede küçük aşkımı aradığım,ilk selamımı gülümsemeyle alırsa tüm yılın güzel geçeceğine inandığım aydır Eylül.Sonbaharın ilk ayı olması sebebiyle düşman olsada yapraklar,figüran olacağı için yavaş yavaş burukluk hissetsede güneş,çocuklar okul stresini yaşamaya başlasada,bilsem ki...
Bilsem ki aynı çocuk gülüşüyle bahçeye gireceğimi,
Aynı tebessümlü bakışlarla gözlerimin onu arayacağını,
Hiç unutmayacaksam yine o ilk selam verirken ki gülüşünü,
Razıyım Eylül'e razıyım...

Yaşamın tadı...

Mutluluk küçük ayrıntılarda gizli hep.Görmeye çalışın yeter bir dostun muhabbetinde,bir gülüşün tazeliğinde...Sahip olacağından fazlasını istememelisin önce elindekinle yetinmeyi bilmeli,polyannacılık oynamalısın,gülmelisin herşeye rağmen kaybettiklerin elbet var ama kazandıklarınla yada zaten hep senin olanlarla mutlu olmalısın şimdi özlediğin gibi çocukluğunu ileride de özleyeceksin bu günleri "nerde 20li yaşlar" diyeceksin sonra 30lar,40lar artık başka heyecanların olacak bir torun,bir evlat hiçbirşeye değişmeyin kendinizi dik durun,yürekli olun,kendiniz olun yeter...Sevmeye çalışın herşeyi inanın ki olmayacaklar üzenler sarılacağına bir dostunuzun sevinçle sarılması yeter emin olun ;)

Gidişlerini sevdim belkide hüzün gecelerinde,
Yıldızlar sana aşık ben yıldızlara düşman,
Bak nasıl parıldıyorlar doyamadığım gamzelerinde,
Sen ki sevmelerin katili, firarların ortaoyuncusu,
Hiç başrol olamadım ki senin sahnende,
Vurgunu bir delinin gözlerinde bu aşkın,
Aman vermez saatlerin hiçbiri saadete,
Bir kalp uzaklık mesafesi,kalbimde dudak izi,
Bir yudumluk "sevda payı" bıraksaydın içimde...

Ezel Abdal

...

-Ağlamasan?
-Gözlerinin içine baka baka öldürdüğün adamın karşısına geçip "ben yapmadım" demek bu!

Yok işte...

Kaderimdin.Geceler ortağın esirindi.Seni düşünmeyeyim diye uyku hapları alırdım.Bile bile lades gibi.Hayallerimiz vardı sen ile ben olmayan "biz" olan durum öyküsü sonu mutlu son kahramanları sihirlerini aşk için harcayan rahatça herkesin seveceği ve sevileceği bir masal.Yaşadık bitti kısa ama unutulmaz günlerdi.O hikayeyi hatırla istedim bu gece neler vardı sahi ?
Gülüşlerimiz vardı.
Türk filmlerinden çıkma sevdamız.
Kavuşma ümitlerimiz vardı.
Sonra hep kavuşamamız.
Aşk olsun gerisi yalan deyişlerimiz.
Ama karşılıklı sevsekde buluşamamamız.
İnat edilip yine siz birbirinizi sevin demeler.
Seviyoruz da olmuyor işte diye bağırası gelmeler.
Sevginin herşeye gücü yetmemesine içerlemeler.
Sonra en güzel yerinde bırakıp gitmeler.
Öbürüne kalan beklemeler saymalar,sövmeler.
Sonra en güzeli bir gün gelişlerin yok mu?Yok işte...

Döner misin...?

Yine bunu düşünüyorum bu akşam birşeyler olsa,mucizeler ortaya çıksa döner misin?
Mesela ben bıraksam ne zaman elini tutsam bırakırken "52" yazmayı kalemlerin en tükenmeziyle...
Sen ders çalışmaya çalışırken defterinin kitabının kenarına "Ordu" yazmasam senin bakmadığın bir an,
Ve sende büyüklerin çocuklara hem kızıp sonra sevimliliklerine dayanamadıkları o bakışı atmasan,
Ortaya çıkmasa sonra gamzelerin...
Dünya tersine dönse yeniden tanışsak mesela...
Herşey hiç yaşanmamışım gibi sen ellerini açınca ben sana koşmamışım gibi,
Sonra sen kollarını kapatıp arkanı dönüp gitmemişsin gibi.
Öyle bir şey olsa işte,
Bülbül gülden usansa,
Yakamozlar geceleri daha bir aydınlatsa,
Ferhat sonunda Şirin'e kavuşsa,
Leyla Mecnun ile boy boy çocuklar yapsa,
Aslı ile Kerem hiç ayrılmasa,
Nazım "gitmek" kelimesinin anlamını anlasa,
Orhan Veli dinlemeyi bırakıp doya doya İstanbul'a baksa...

Döner misin ?

Hiç unutmam bunu...

Bunu ilk dinlediğimde "birdaha açın ulan" demiştim.Hiç içmediğim halde bu zamana kadar "bunda içmezsen kolay kolay içmem" demiştim.Cidden içilecek şiir,cidden ölünecek şiir,cidden benlik kaybedilecek şiir...

Dağ gibi adamı eze eze! .....
Hangi anası tipli parlak çömeze,
Hangi alemlerde kahkahanı ettin meze? 

Söyleyin bana...

İyi biri değil miyim şerefsiz miyim,kalleş miyim,adam değilsem kötü biriysem söyleyin Allah aşkına.Artık şüphe ediyorum kendimden biri iyisin dese hüngür hüngür ağlayıp sarılacak haldeyim...Bilmiyorum artık neyim,kimim,kimseyim? Biri ne olur bunu görsün ve iyi birisin desin,senden zarar gelmez desin,iyiki varsın desin be! O kadar iğreniyorum ki kendimden tarifi yok.Ben ne iyi bir oyuncuyum dedim,ne iyi bir yazar ,ne iyi bir öğrenci ben sadece iyi bir insan olmak istedim...Başaramadıysam söyleyin gideyim buralardan...