Gidesim geldi...

Kim mutlu ki bence kimse...Sadece mutlu olmaya çalışmalar sahte gülümsemeler falan her "iyiyim" altında ayrı saklanışlar,her arayışta bulamayıp "zaten umrumda değildi" demeler.Herkese sayıp sövmek istiyorum bu aralar.Herşeyimi bilen sadece birkaç kişi var onlar bilir ben çok duygulandığım anlar onları görürsem yalancı gülüşlerim dürüstlüğe gark olur ve hüngür hüngür ağlarım.Anlatırım ne varsa evde,hayatta,dünyada,tanımadığım heryerde,okyanus ötelerinde,bir sahnenin son repliğinde ne kaldıysa.Aklımda ne kaldıysa yani .Bu aralar ayrıca o kadar istiyorum ki gitmeyi.Birkaç ay kaçsam uzaklaşsam alışsa herkes aman ha yokluğuma değil kaçmalarıma.Nasıl olsa yazıyordur bırakın desinler.Gitmek mi ? Yok,yok cesur değilim o kadar hem nereye gidersen git aklını ve kalbini bırakmıyorsan geride ruhun seninle geliyorsa gitmenin hiçbir faydası yok ki.Bu arada Farid yine bitirdi beni...